АКУСТЫ́ЧНЫЯ ХВА́ЛІ,

пругкія ўзбурэнні, якія распаўсюджваюцца ў цвёрдым, вадкім і газападобным асяроддзях. Дыяпазон частот ад самых нізкіх (умоўна ад 0 Гц) да гранічна высокіх (10​12—10​13 Гц). Вылучаюць інфрагук (да 16 Гц), гук (ад 16 да 2·10​4 Гц), ультрагук (ад 2·10​4 да 10​9 Гц) і гіпергук (ад 10​9 да 10​13 Гц). Выкарыстоўваюцца ў акустаэлектроніцы, дэфектаскапіі, гідралакацыі, сейсмалогіі і інш. Гл. таксама Пругкія хвалі.

т. 1, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)